از دیروز تا امروز

امروز داشتم به روند رشد و تحول یادگیری الکترونیکی در ایران فکر می کردم، اینکه ما تا کنون توانسته ایم چه توانایی ها و قابلیت هایی را در این زمینه به نمایش بگذاریم. راستش وقتی چند وقت پیش آگاه شدم که اولين دانشجویان مجازی ایران در قالب یک دوره کامل در مقطح کارشناسی از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شدند دیگر به خودم تردید راه ندادم که یادگیری الکترونیکی، مبحثی که شاید کمتر از 5 سال است در ایران به معنای واقعی ظهور کرده، دارد وارد مرحله جدیدی می شود. امروز ما نه تنها از کشورهای آغازگر در زمینه یادگیری الکترونیکی هستیم بلکه توانسته ایم با سرعتی قابل قبول بر بسیاری از تهدیدها و چالش ها چیره شویم، توسعه آموزش الکترونیکی در دانشگاه های خواجه نصیرالدین توسی، علم و صنعت، دانشگاه علوم حدیث، دانشگاه اصفهان و بسیاری از دانشگاه های دیگر ایران نیز دلیلی برای این ادعا می باشد. البته باید توجه داشت که

کشور ما هنوز در مراحل اولیه است و از بسیاری از کشورها حتی در منطقه نیز عقب می باشد